Specjalista w dziedzinach: radiotechnika, lampy elektronowe, teoria generacji, technika próżni, miernictwo próżni.
Urodził się 21 marca 1898 roku w Warszawie. Po zdaniu matury w Szkole Handlowej Zgromadzenia Kupców miasta Warszawy (1915) rozpoczął studia na utworzonej w tym samym roku Politechnice Warszawskiej, z którą związany był niemal do końca życia. Dyplom inżyniera elektryka otrzymał w roku 1922. Już w czasie studiów został asystentem w Katedrze Miernictwa Elektrotechnicznego, a od roku 1922 jako najmłodszy wykładowca prowadził wykłady na temat lamp katodowych. W roku 1924 został kierownikiem Laboratorium Radiotechnicznego. Na podstawie rozprawy "Metoda kompensacyjna kontroli stałości fali" w roku 1928 otrzymał stopień doktora nauk technicznych. W tym samym roku objął Katedrę Radiotechniki na Wydziale Elektrycznym. W roku 1929 otrzymał tytuł profesora nadzwyczajnego, a 6 lat później profesora zwyczajnego. W 1933 r. powołany został na kierownika Studium Wojskowego Politechniki Warszawskiej, a 2 lata później został dziekanem Wydziału Elektrycznego.
Oprócz zajęć dydaktycznych, prowadził również intensywną działalność doradczą i organizacyjną. Zainicjował utworzenie pierwszego w kraju Instytutu Radiotechnicznego (1928), którym kierował także po jego przekształceniu w 1934 r. w Państwowy Instytut Telekomunikacyjny. Od początku istnienia polskiej radiofonii brał udział w pracach Komisji Technicznej Polskiego Radia. Dzięki jego pracom stabilność polskich radiostacji należała wówczas do najlepszych na świecie.
Po wybuchu II wojny światowej otrzymał rozkaz wyjazdu do Lwowa, gdzie zorganizował Katedrę Radiotechniki w instytucie Politechnicznym i został wykładowcą, skupiając wokół siebie liczne grono Polaków, którym zapewniał możliwie bezpieczne warunki pracy naukowej w okresie okupacji. Po powrocie do Warszawy (1941) wykładał w Państwowej Wyższej Szkole Technicznej, utworzonej za zgodą władz okupacyjnych w gmachach Politechniki. Brał także czynny udział w ruchu oporu jako żołnierz Armii Krajowej; rozszyfrował układ sterowania niemieckich pocisków rakietowych V-2.
W roku 1945 ponownie zaczął prowadzić wykłady z radiotechniki, lamp elektronowych i techniki wysokiej próżni na Wydziale Elektrycznym, a następnie na Wydziale Politechniki Warszawskiej, co trwało aż do momentu przejścia na emeryturę w roku 1968.
Oprócz pracy na Politechnice Warszawskiej, kontynuował prace nad organizowaniem i rozwijaniem placówek badawczych, zwłaszcza w dziedzinie elektroniki. W Jego dorobku naukowym znajduje się 16 patentów i 361 publikacji, a wśród nich wiele książek wydanych
w kraju i za granicą. Jest autorem m.in. pierwszej w literaturze światowej monografii "Lampy katodowe oraz ich zastosowanie w radiotechnice" (1925).
W 1937 roku (wraz ze Stanisławem Ryżką) zastosował, jako pierwszy w świecie, katodę tlenkową w magnetronie, a 2 lata później skonstruował magnetron metalowy z obwodami wewnętrznymi i katodą tlenkową.
W latach 1932-1933 zajmował się nieliniową teorią generacji i stabilizacji drgań. Jego prace w tej dziedzinie wniosły istotny wkład do rozwoju elektroniki. Światową sławę przyniosła mu publikacja "The Interdependence of the Frequency Variation and Harmonic Content and Constant Frequency Oscillator" (1933), w której wyprowadził zależność zmiany częstotliwości drgań generatora od zawartości harmonicznych (zwaną równaniem Groszkowskiego). Podsumowaniem 30 lat pracy nad teorią generacji, a także wielu artykułów i książek z tej dziedziny, była monografia o światowym rozgłosie "Frequency of Self Oscillations" (1964).
Szeroko cytowane są Jego prace poświęcone badaniom głowic jonizacyjnych do pomiaru niskich ciśnień gazu. Najważniejszą publikacją z tej dziedziny była "Jauge manometrique a collecteur extérieur pour pression trés bases" (1966). Opracowanie to otworzyło nowy rozdział w dziedzinie próżni i stało się impulsem wielu prac prowadzonych do dziś w czołowych laboratoriach Kanady, USA i Japonii. Jest On także autorem pierwszej w Polsce monografii "Technika wysokiej próżni" (1948). W późniejszych latach opublikował jeszcze cztery.
Należał do wielu krajowych i zagranicznych towarzystw oraz instytucji naukowych. Był m.in. członkiem Akademii Nauk Technicznych (od 1936) oraz Towarzystwa Naukowego Warszawskiego (od 1949), wiceprezesem (1956-1962), a w latach 1963-1972 prezesem PAN. Był współzałożycielem i członkiem honorowym Polskiego Towarzystwa Elektrotechniki Teoretycznej i Stosowanej (PTETiS),prezesem i członkiem honorowym Stowarzyszenia Elektryków Polskich (SEP) oraz członkiem sześciu zagranicznych akademii nauk.
Jest laureatem Nagród Państwowych I stopnia (1951, 1955,1968) oraz specjalnej Nagrody Państwowej (1979), doktorem honoris causa Politechniki Warszawskiej (1962), Politechniki Łódzkiej (1964) i Politechniki Gdańskiej (1975). Był wielokrotnie odznaczany, w tym: Medalem i Krzyżem Niepodległości (1931), Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski (1937 i 1955) i Złotym Krzyżem Orderu Virtuti Militari (1974).
Zmarł 3 sierpnia 1984 roku w Warszawie. W historii zapisał się jako uczony o światowej sławie, wielki patriota i szlachetny człowiek.
Tworzenie od podstaw clipu utrzymanego w stylu hip -hop przez polskich i niemieckich uczniów było tematem projektu realizowanego w Elektronikschule Tettnang. Wzięła w nim udział 16-osobowa reprezentacja Elektryka, która gościła przez tydzień w Niemczech.
Uczeń klasy pierwszej z Zespołu Szkół Elektryczno – Elektronicznych w Radomsku będzie reprezentował powiat radomszczański na etapie wojewódzkim Ogólnopolskiego Turnieju Wiedzy Pożarniczej. Został laureatem eliminacji miejskich i powiatowych.
„Żebym zdążył opowiedzieć światu" - pod takim hasłem przebiegało spotkanie z Bogdanem Bartnikowskim – byłym więźniem KL Auschwitz-Birkenau w muzeum w Oświęcimiu. W tej żywej lekcji historii wzięli udział reprezentanci Zespołu Szkół Elektryczno – Elektronicznych w Radomsku.
Zuzanna Frymus z klasy 2f zwyciężyła w szkolnym konkursie plastyczno - graficznym, którego celem było podnoszenie świadomości wśród uczniów na temat potrzeb osób z zaburzeniami ze spektrum autyzmu. Wykonała gazetkę, w której szeroko opisała problem. II miejsce zajęła Zuzanna Lewandowska z kl. 2l, a III miejsce przypadło Filipowi Lyborskiemu z kl. 2f.
Serdecznie gratulujemy wszystkim uczestnikom za ich zaangażowanie i wysiłek.
Koordynatorami konkursu byli szkolni pedagodzy.
To kolejne już spotkanie w ramach szkolnego cyklu "Godzina z...". Tym razem w murach Elektryka gościł Marcin Wodo - poeta, pisarz, dziennikarz oraz zwycięzca plebiscytu na Osobowość Roku 2022 Powiatu Radomszczańskiego w kategorii Kultura.
Z młodzieżą gość specjalny podzielił się swoją pasją do literatury i historii. Jego bogate doświadczenie jako dziennikarza, copywritera oraz podcastera sprawiło, że spotkanie z nim było nie tylko inspirujące, ale również pełne ciekawych anegdot i refleksji. Zachęcał uczniów do pisania książek, eksplorowania różnych form twórczości. Podkreślił, że książka może być nie tylko źródłem wiedzy, ale także wiernym przyjacielem na każdym etapie życia.
Dziękujemy Marcinowi za wspaniałe wystąpienie i motywujące słowa!
Koordynatorami spotkania byli pedagodzy szkolni: Joanna Kurzelewska Cezary Krawczyk.
Grafika by Zuzanna Frymus
Foto by Zbigniew Kołaczkowski
Tekst Joanna Kurzelewska>br>
To nasz najnowszy projekt! Dla kogo? Dla Was Drodzy Uczniowie!
Jeśli czujesz, że potrzebujesz kogoś, kto Cię wysłucha - zgłoś się do nas! Od tego jesteśmy. Przy filiżance pysznej kawy czy herbaty sprawimy, że się wyciszysz i zrelaksujesz. Wiemy, że czasem trudno jest znaleźć kogoś, kto znajdzie dla nas czas - dlatego jesteśmy tutaj, jako wolontariat rówieśniczy. Pragniemy przyczynić się do budowania silniejszej, wspierającej społeczności szkolnej. Nie krępuj się! Nie zwlekaj! Pokój zwierzeń na Ciebie czeka!
Kontakt - prof. Joanna Kurzelewska (gabinet pedagogów szkolnych) lub Aleksandra Walczak (kl.2f)
w roku szkolnym 2023/2024